03 september 2008

Brief aan de Heer Rudy Demotte

Geachte Heer Minister President,

Ik las met veel aandacht uw artikel in De Standaard en La Libre Belgique (3/9) over uw standpunt inzake de verdere communautaire onderhandelingen. Ik stuur u deze brief met enkele bedenkingen maar vooral met vragen waarop wellicht veel weldenkende Vlamingen zeer graag een antwoord zouden krijgen.

U heeft gelijk dat het niet aan Kris Peeters is om te bepalen wie de Franstaligen zal vertegenwoordigen. Maar u zegt wel wie er moet inzitten, namelijk Brussel en het federale niveau, want zoals u het zegt ‘het zijn tenslotte de federale kamerleden die de voorstellen zullen moeten goedkeuren’. Met ander woorden U legt aan de Vlamingen op wie hun vertegenwoordigers moeten zijn op deze onderhandelingen, tenzij u enkel dacht aan de Franstalige Brusselaars en dito kamerleden. Daarom mijn eerste vraag: Maakt u niet dezelfde fout als uw collega Kris Peeters?

Op het einde van dezelfde paragraaf zegt u “En ja, op een bepaald moment zal men ook moeten terugkoppelen naar de partijvoorzitters. In een asymmetrisch samengestelde regering is dat nodig.' Deze uitspraak geeft mij de indruk dat die onderhandelingen uiteindelijk helemaal geen toekomst hebben als ze niet passen in de (electorale) afwegingen van de politieke partijen. Maar is nu net niet gebleken na 15 maand vruchteloos onderhandelen dat de partijpolitieke standpunten tussen Franstaligen en Vlamingen maar ook onderling helemaal niet te verzoenen zijn? Omdat elk electoraal gewin van de ene onvermijdelijk verlies voor de andere betekent. Zou u mij kunnen verduidelijken hoe ik uw uitspraak wél moet begrijpen?

Maar mijn grootste bekommernis gaat over de grond van de zaak. U stelt namelijk dat de Vlamingen onvoldoende respect hebben en niet soepel zijn - laat die dogma’s varen – en daar heb ik begrip voor. Helaas begrijp ik dan niet dat u zelf taboes stelt. Even aan halen:
- BHV splitsen via de parlementaire weg is onaanvaardbaar (eerder standpunt);
- Aan de interpersoonlijke solidariteit mag er niet geraakt worden (artikel)
- Geen overdrachten zonder bijkomende middelen (artikel)

Uit deze opsomming blijkt dat u eigenlijk weigert te onderhandelen over de drie essentiële zaken die alle weldenkende Vlamingen willen veranderen via de staatshervorming. Omdat ze – volgens onze inzichten – essentieel zijn voor een goede samenleving en een gemeenschappelijke welvarende toekomst. Met andere woorden wij willen respect voor onze cultuur en taal, de kostprijs van de huidige transferten is wel een probleem voor Vlaanderen en subsidiariteit moet gekoppeld worden aan eigen financiële verantwoordelijkheid.
Gezien u niet wil praten over wat wij net wel willen bespreken vraag ik mij af waartoe deze onderhandelingen nog kunnen leiden, onafgezien wie er aan tafel zit. Zou u mij toch hoop kunnen geven?

Mag ik alvast hopen op een antwoord?
Hoogachtend,
Pjotr