21 april 2010

Het ideale compromis is pure volksverlakkerij

ANDERS GELEZEN

Op Canvas bij Phara, dinsdag: Alain De Gerlache, RTBF journalist, hoopt op een ideaal want dubbelzinnig compromis over BHV. Dat de Vlamingen zich op de borst mogen kloppen omdat BHV eindelijk gesplitst is. Dat de Franstaligen zich op de borst mogen kloppen omdat de grond Vlaams gebleven is maar alle Franstaligen in de Vlaams Brabant (meer) aansluiten bij het tweetalig Brussel. Hoezee, het territorialiteitsprincipe verzoend met het personaliteitsprincipe: de Vlamingen de grond, de Franstaligen de mensen.

Dat is België op zijn mooist: volksverlakkerij als sublieme uitkomst van het traditionele loodgieterswerk waar België zo fier op is.

Waarop baseert hij zich? De apparentering zoals uitgelegd in dS (20/04): “Apparentering is een systeem voor het toekennen van de restzetels na verkiezingen. Elke partij krijgt evenveel zetels als het aantal keer dat de kiesdeler in haar stemcijfer gaat. Dan blijven er nog reststemmen over, die niet voldoende zijn om de overgebleven zetels rechtstreeks binnen te halen. De apparentering maakt het mogelijk dat een partij een zetel haalt in een kieskring waar ze bijna geen stemmen kreeg, dankzij de overschotten van andere kieskringen. Franstalige partijen worden dus aangemoedigd om campagne te voeren in heel Vlaams-Brabant, daar waar ze dit tot nu toe alleen in BHV doen. Ze moeten bovendien geen eenheidslijst meer gebruiken, zoals de Union des Francophones (UF) vandaag, maar kunnen aparte lijsten indienen. Het resultaat wordt vaak als onrechtvaardig aangevoeld”. Hoeft het een betoog dat dit onderdeel van het JLD voorstel volledig haaks staat op wat de Vlamingen willen, namelijk dat door de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde partijen in de andere taalgemeenschap géén stemmen meer kunnen ronselen, zoals de Franstalige partijen nu wel kunnen in de kieskring BHV. Overigens opnieuw strijdig met het gelijkheidsbeginsel want enkel geldig in Vlaams en Waals Brabant en niet in de andere provincies.

Staatsmannen schelden niet
Kanaal Z, de zender van Knack laat regelmatig gezaghebbende én interessante stemmen aan bod komen. Een aanbevolen zender maar het lukt ze niet altijd. Maandag 19/04, keek ik naar een interview van Guy Polspoel met Marc Eyskens. Zijn commentaar op de BHV saga is zo voorspelbaar dat weinigen er nog iets aan hebben. Het klassieke argument, als men stemt in het parlement valt de regering en wordt BHV niet gesplitst, vormde begin en eindpunt van zijn belgicistische redenering. Maar nu kwam er nog een toetje bovenop, ook al heel klassiek, doemdenkerij die moet bang maken: als de regering nu valt zal de kredietwaardigheid van België zakken en zitten we met Griekse toestanden. Zucht. Tot zover Eyskens zelve, de lichtjes schizofrene professor die jarenlang studenten aanzette om zelf na te denken maar nu liefst heeft dat men slaafs zijn belgicistische opinie volgt. Bij gebrek aan valabele argumenten toverde hij daarbij een paar scheldwoorden vanonder zijn borstelige wenkbrauwen, die hem duidelijk niet alleen het zicht belemmeren maar ook het inzicht doen verliezen: “al wie denkt dat men BHV moet splitsen via een stemming zijn idioten en/of hypochriete mensen”. Vooral die laatste kwalificatie klinkt uit de mond van een gepatenteerde tsjeef - die ooit een briljant diplomaat opofferde om zijn hachje als buitenlandminister te redden - heel indruk-wekkend.

Et vogue la galère : Jean-Luc Dehaene, de Vlaming.
In La Libre Belgique klonk het zo (21/04): « Didier Reynders (MR), Elio Di Rupo (PS), Jean-Michel Javaux (Ecolo) et Joëlle Milquet (CDH) s’étaient concertés avant de faire face à Dehaene et Leterme. Un francophone: On en a ras-le-bol de Jean-Luc Dehaene. Il nous mène en bateau, ce qu’il nous offre est ridicule, et ce cirque ne va plus durer longtemps". Verder in het artikel staat volgende : "Jean-Luc Dehaene était comme une locomitive: il n’écoute personne, il fonce, il fonce et il va se retrouver dans le mur".

In zijn editoriaal schrijft Francis Van de Woestyne (een mooie Vlaamse naam) : « Mais il faut se réjouir du sursaut francophone et du choix, posé par les présidents du MR, du PS, du CDH et d’Ecolo de réaffirmer fermement leurs positions. Car sans appeler à une logique de front contre front, les francophones n’ont d’autre choix, face à la détermination flamande, que de s’opposer, unis, à ce qui est inacceptable ou indigne. Chacun devra sortir la tête haute de la négociation. Pas à genoux ».

Bij dit alles vergeet men dat Vande Lanotte (SP.A) ooit zei dat de spltising van BHV een probleem was voor de Franstaligen. Jammer dat de Vlaamse regeringspartijen zo kort van geheugen zijn. Louis van Leuven, die eveneens bij Phara, maar bovenstaande editoriaal in LLB nog niet gelezen had, geeft het compromis 75 % kans op slagen. Gelukkig zei hij er niet bij wanneer dat zou zijn. Hij ziet wel twee kleine hindernissen: De MR met het FDF en het congres van CD&V. Wanneer CD&V dit compromis, of een nog ergere versie, zou aanvaarden, verliest de Vlaamsgezinde vleugel elke geloofwaardigheid.

En hoe zit het met de Vlaamse regering? Open VLD liet alvast weten (LLB) dat ze Kris Peeters niet willen depanneren, mocht N-VA de stekker eruit trekken. Ik gok dan toch liever op die 25 % dat het niet lukt. De volgende opportuniteit lijkt begin 2011, na het Europese voorzitterschap. Ondertussen kan de federale regering in rustige vastheid verder slapen en de problemen voor zich uitschuiven. De afbraak van het sociaal stelsel is maar een detail. Of om het op zijn Van Cauwelaert’s te zeggen: Het federale huis is nu helemaal uitgewoond, de Belgische politiek heeft haar laatste greintje waardigheid verloren.

Wordt vervolgd.

Pjotr
ANDERS GELEZEN verschijnt op maandag/dinsdag of telkens het de moeite loont.

1 opmerking:

Pjotr zei

Een lezer van de nieuwsbrief reageerde als volgt:
Als oud-student van Eyskens hier een rechtzetting: hij was één van die proffen waarvoor studenten totaal geen respect hadden want het enige dat ge moest doen op het examen om er door te zijn was hem naar de mond praten – absoluut het tegenovergestelde van wat gij hier beweert. Een paar keer quoten uit één van zijn boekskes en ge had nog onderscheiding op de koop toe. Ik weet nog heel goed hoe hij stond te blinken van zelfgenoegzaamheid, een keizer zonder kleren, niet vermoedend hoezeer er achter zijn rug gelachen werd met zijn eigendunk. En wee de student die tegenwerk bood op zijn theorieën – die werd afgemaakt, niet met argumenten maar door op de man te spelen. Een kleinzielig, venijnig manneke waarvoor geen enkele student ook maar een greintje respect had – dat is Eyskens.