24 oktober 2011

Een zootje

ANDERS GELEZEN

Mijn inleidende commentaar (e-mail) bij de vorige Anders Gelezen over politici die zetelen in bestuursraden deed enkele lezers reageren. Een lezer schreef: “Ikzelf was ooit lid van de raad van bestuur van ELIA, na jarenlange gedegen ervaring in netopbouw, netuitbating en vrijmaking van de markten. (…) Eerst werden een aantal ELECTRABEL bestuurders verwijderd, waaronder ikzelf, om plaats te maken voor "onafhankelijke" politieke mandaten. Bij een laatste publicatie zag ik tot mijn grote verbazing dat er in de ganse raad van bestuur nog slechts één bestuurder is die het klappen van de zweep kent. Om bestuurder te worden moet je op vandaag ofwel onafhankelijk zijn, wat vaak synoniem is van onbekwaam in deze materie ofwel een politiek mandaat hebben om de burger te vertegenwoordigen.”

Een andere lezer vond dat ik nogal kort door de bocht ging bij het aanklagen van politici als poenscheppers. Gelijk heeft hij want het is inderdaad niet zo dat alle politici deze mandaten betrachten omwille van het geld. Voor sommigen is de streling van het ego al een grote beloning; reputatie en macht zijn evenzeer belangrijke drijfveren. Zelf denk ik dat onder meer JL Dehaene niet voor het geld bestuurder werd van Dexia, maar eigenlijk doet de motivatie er weinig toe. Politici die zetelen in bedrijven zitten er omwille van hun invloed in de politieke machtscentra; lobbyen als voortzetting van hun machtshonger of als beloning, of beide? Hun aanwezigheid in de raden van bestuur van intercommunales en andere privaat-publieke instellingen is een andere zaak: hier gaat het om de verdediging van de belangen van hun zetbazen, politieke partijen en middenveld organisaties. Ik laat het aan de wijsheid van de lezers over of ze denken dat politici deze mandaten ook zouden vervullen mochten ze geen lucratieve vergoeding krijgen?

Sinardet spreekt in dS (24/10) over het schuldig verzuim van politici in de bestuursraden die, zo schrijft hij, “niet genoeg hebben gewogen en te weinig het algemeen belang hebben gediend dat ze verondersteld waren te vertegenwoordigen.” Verder nog, “Het schuldig verzuim van de politiek reikt verder. Want uiteindelijk zijn het nog altijd de politici die de eindregie hebben en de macht bezitten om in dat financieel systeem orde op zaken te stellen.” Opmerkelijk is zijn uitspraak over de politieke partijen: “Het bewijs dat de partijen alle touwtjes in dit land in handen houden, zo lijkt het.” Deze opmerking deed mij in mijn pen kruipen en raar maar waar, maandagvoormiddag (24/10) publiceerde de krant online mijn reactie: “De kritiek van Sinardet op de (partij)politieke machtsgreep in België klopt. Alleen is het niet nieuw en daarom ook een beetje pijnlijk dat uitgerekend hij als fervente verdediger van het huidige federale systeem dit aanklaagt. Is hij samen met de staatsdragende media niet even schuldig door de Belgische ziekte jarenlang te gedogen, te minimaliseren of toe te dekken? Het klopt ook dat deze federale ziekte een slecht voorbeeld is voor de Vlaamse beleidsmakers - waar konden ze ooit leren goed besturen? - maar het is heel kort door de bocht voor iemand die zich presenteert als academicus, om meteen de Vlaamse regering, vooral N-VA, mede schuldig te maken aan deze ziekte. Schuldig verzuim is duidelijk geen privilege van de politici. Pierre T.” Helaas was de transparantie van dS redactie van korte duur want reeds na de middag werden alle reacties geschrapt en was het niet meer mogelijk om te reageren. Een duidelijk voorbeeld van manipulatie en onterechte censuur in een kwaliteitskrant. Op vraag van Dave Sinardet? Vermits hij deze column eveneens leest verwacht ik op mijn vraag een antwoord.

Over het Dexia debacle werd veel geschreven en blijkbaar zijn de verliescijfers nogal uiteenlopend. Volgens Bart Haeck in DT (24/10) zou het elke Belg tussen 58,5 en 4.958,5 euro kunnen kosten. Een ruwe schatting zegt de auteur. Een lezer stelde voor dat de dS de cijfers van de verliezen (door de vereffening van de Gemeentelijke Holding) voor de gemeenten zou opzoeken en publiceren. Een goed idee en dat valt voor sommige gemeenten al bij al nog mee. Voor Affligem zou dat voor de begroting van de volgende jaren neerkomen op een derving van 30.000 euro aan inkomsten. Dat is zowat de jaarlijkse betoelaging van de 53 culturele verenigingen. Voor hun oorspronkelijke inleg (niet de verhoging van het kapitaal in 2008) werd indertijd niets betaald. Maar wie inschreef op de kapitaalsverhoging zal nu wel met een hoger verlies zitten. Lenen aan 6 % met de garantie om 13 % interest op te strijken was niet zo’n goed idee.

Te lezen op www.proflandria.be : de laatste 20 jaar bedroegen de transferten vanuit Vlaanderen zo’n 260 miljard euro. Met grafieken ter ondersteuning komt men tot volgende conclusie: Bij scheiding van de geldstromen in drie autonome Gewesten: Zou Brussel er even erg aan toe zijn als Griekenland. Zou Wallonië failliet zijn. Zou Vlaanderen aan de top staan in Europa. Vlaanderen zou geen schulden hebben maar wel een tegoed van 195 miljard. In werkelijkheid zal Vlaanderen met een molensteen om de hals meegesleurd worden op de zuidhelling van Europa. Dat laatste zou toch iedereen moeten zorgen baren want zonder een sterk Vlaanderen is België eveneens failliet.

Mag het eens over onze taal gaan?

Dat het Nederlands onder druk staat bleek uit diverse berichten. Zo meldde sportjournalist en presentator Carl Huybrechts in Spoorslag (een regionale publicatie uit de druivenstreek) dat Royal Sporting Club Anderlecht verbood om intern nog Nederlands te spreken. De tweetaligheid Nederlands en Frans - waar ook buitenlanders meestal geen probleem mee hadden - werd gewijzigd in Frans en Engels. Het verbod om Nederlands te spreken geldt zowel in de kleedkamer, tijdens de oefenstonden als bij wedstrijden. Ik vroeg de club om uitleg maar kreeg tot op het ogenblik van versturen van deze AG geen reactie. Mocht deze er komen zal ik graag deze informatie bevestigen of ontkennen.

In dS (24/10) verscheen een artikel waarin staat dat buitenlandse verplegers te weinig Nederlands kennen. Helaas ook uit eigen ervaringen weet ik dat de taalkennis in ziekenhuizen en zorgcentra te wensen overlaat. Ergerlijk is dat de Nederlandstalige collega’s altijd spontaan overschakelen naar het Frans, waardoor deze buitenlandse collega’s niet aangezet worden om hun kennis van het Nederlands te verbeteren.

Tenslotte is er Di Rupo die als Nederlandsonkundige ‘zonder ongelukken’ premier zal worden van België. Ik schreef hem een brief met mijn bedenkingen hieromtrent. In bijlage voor de e-abonnenten.

Helaas zijn er ook Vlaamsgezinden die heel onredelijk zijn. Een lezer reageerde op de Franstalige mop (in mijn laatste nieuwsbrief) als volgt: “Vlaamse Moppen graag en geen Waalse Ja.... Mister Tering...” Voldoende reden om deze lezer, AVM, uit mijn adressenbestand te verwijderen. Voor wie het niet zou weten, Anders Nieuws is niet bedoeld voor mensen die enkel hun eigen gelijk en dan nog in hun eigen taal willen lezen. Nadenken, vooral als men het niet eens is, blijft de centrale boodschap.

Pjotr
Anders Gelezen