Media en politiek Anders gelezen
Vanaf nu staat het politiek leven in België in het teken van
de verkiezingen van 2014. Na het aperitief dat
weldenkend Vlaanderen zichzelf gunde op 14 oktober 2012, kunnen de
verkiezingen in 2014 de epiloog zijn in een verhaal waaraan heel veel Vlamingen
meeschreven sinds het ontstaan van België in 1830. Dan komt er een einde aan de
schijnbare paradox tussen de Franstaligen die België zien als een mislukking
wegens “Ils nous ont pris la Flandre” en de Vlaamse grondstroom die het land
steeds meer ervaren als “een mislukte
natie”. Moet dat een onafhankelijk Vlaanderen zijn of een confederaal België
bestaande uit autonome deelstaten die op vrijwillige basis samenwerken, is niet
aan de orde, vermits De Wever nu reeds heeft aangegeven dat N-VA kiest voor een
confederaal model. Alleen vermoed ik dat precies deze discussie het gedroomde
onderwerp zal zijn van de B-partijen om hun tegenstander als extremistisch en
gevaarlijk voor te stellen. Dat ze daarmee Vlaanderen onrecht aandoen is nooit
hun eerste zorg geweest.
Ter informatie,
de verkiezingsresultaten per provincie (in %):
Provincie
Antwerpen: N-VA 35,9; CD&V 16,8;
sp.a 12,8
Provincie
Limburg: CD&V 27,5; N-VA 26,1; sp.a
– groen 20,1
Provincie
Oost-Vlaanderen: N-VA 26,3; CD&V 20,1; Open VLD 19,4
Provincie Vlaams
Brabant: N-VA 25,8; CD&V 19,4; Open VLD 16,9
Provincie
West-Vlaanderen: CD&V 27,6; N-VA 25,3; sp.a 15,8
Voorrang voor
Vlaanderen
In onverdachte tijden (9 juni 2010) publiceerde ik een
opstel met als titel “Geef Vlaanderen die 628.564 stemmen terug!”. Dat
was het stemmenaantal dat het Vlaams Belang
indertijd behaalde en waarmee Vlaanderen niets kon doen. Eén zinnetje hieruit
even herhalen: “Pas wanneer die 628.564 stemmen wél toegang
krijgen tot de machtsuitoefening, desnoods via andere partijen zullen de kansen
voor een zelfstandig Vlaanderen niet langer verloren gaan.” Op 14 oktober
2012 zijn een belangrijk deel van die 628.564 kiezers overgestapt naar N-VA en
werd duidelijk hoe nuttig deze stemmen zijn om de grondstroom in Vlaanderen te
vertalen in politieke macht. Dat er nogal wat zure opmerkingen zijn vanuit de
top van het VB is begrijpelijk, maar ik ben overtuigd van het goed gevoel dat
die weggelopen kiezers hebben bij het besef dat hun stem zo’n een grote
betekenis heeft gekregen. Kan iemand zich voorstellen wat de resterende 10% VB
stemmen zouden betekenen voor Vlaanderen in 2014? Wie echt voor Vlaanderen is,
geeft voorrang aan Vlaanderen!
Dat de traditionele partijen in een eerste reactie de nieuwe
politieke machtsverhoudingen relativeren is begrijpelijk. Maar lang
zal dat niet duren want 2014 staat nu wel echt voor de deur. Bart Sturtewagen (dS
16/10) spreekt onomwonden over ontkenning. In zijn boek “De hulpelozen van de macht”,
dat net voor de verkiezingen verscheen bij de uitgeverij Pelckmans, ontleedt Jean-Pierre Rondas de oorzaken van de
teleurgang van de traditionele partijen. Door de deelname aan een PS- regering
onder leiding van Di Rupo hebben zij hun
eigen graf gegraven, zo luidt de conclusie van Rondas. Een ogenopener voor
iedereen die verklaringen zoekt voor de problemen van het huidig staatsbestel
en een waarachtig citatenboek voor hij/zij die argumenten zoekt om de leugens
en verdraaiingen te ontkrachten die de Vlaamse B-partijen blijven opdissen
vanuit hun laatste Belgicistische “grand carré”. Opmerkelijk is dat Rondas als
progressief lid van de Gravensteengroep zowel sp.a als Open VLD beschouwt als reddeloos
verloren en enkel nog hoopt op een koerswijziging bij CD&B om als een
herboren CD&V mee gestalte te geven aan een onafwendbare Vlaamse autonomie.
De talrijke lokale sterkhouders van CD&V deden het al bij al
niet zo slecht en dat had ik ook zo voorspeld. Dat ze vanuit hun gekrompen
meerderheden toch nog de grootste lokale politieke macht blijven, klopt. Maar
ik vermoed dat veel kiezers lokaal veel trouwer zijn dan wanneer het gaat om
gewestelijke en federale verkiezingen. De bovenaan geciteerde provinciale
resultaten wijzen alvast op de provinciale sprong van N-VA, die nationaal meer “ervaring”
kan uitspelen dan op gemeentelijk niveau. Zal de partijtop - met steun van de
Belgischgezinde zuilen – in een bui van ontkenning het resultaat toch zien als
de bevestiging van hun juiste keuze? Het zijn alvast niet de Franstaligen die
hen zullen tegenspreken.
Ondertussen zal het voor de partijtop wel duidelijk zijn dat het
CD&B-label weinig perspectief biedt voor de komende federale verkiezingen. De
spreidstand tussen Belgisch handelen en Vlaamse
stemmen ronselen wordt alsmaar groter. Ze kunnen evenmin rekenen op gunstiger
omstandigheden: het aantal armen en hulpbehoevenden zal in Vlaanderen niet
dalen. De vergrijzingkosten, waarvoor nauwelijks provisies werden aangelegd,
worden alsmaar groter. Men moet dus geen “madame soleil” zijn om te kunnen
voorspellen dat enerzijds de druk op ons sociaal stelsel zal toenemen en anderzijds
de bereidheid tot solidariteit met dit potverterend België zal dalen. Vooral in
een economische crisistijd kan geen enkel partij nog van de Vlamingen
verwachten dat ze het risico willen lopen om als geketenden samen met
Franstalig België kopje onder te gaan. De zopas verschenen studie van VIVES
waaruit blijkt dat de Vlaams-Waalse transfers in 2007 piekten op 16 miljard
euro (zowat 10 % van het Vlaamse BRP), kan men nooit uitgelegd krijgen aan een
generatie die steeds minder kan rekenen op de steun van vadertje staat. Los van
die pieken, toont een studie van ULG voor het jaar 2007 aan dat het verschil in
BRP tussen Vlaanderen en Wallonië nog toeneemt, waardoor de tranfers nog verder
zullen stijgen bij een heropleving van de economie. Het resultaat van al die “feiten
en cijfers” is dat dit geldverslindend België alsmaar minder sympathiek wordt in
Vlaanderen en Wallonië. Voor de enen omdat het teveel kost, voor de anderen omdat
het niet genoeg opbrengt en voor beide omdat ze zich tekortgedaan voelen.
2014 wordt ongetwijfeld heel belangrijk voor zowel de
V-partij(en) als de B-partijen en de onderlinge strijd zal helaas bitsig zijn.
Tegenover een hecht Franstalig Blok wordt het algemeen Vlaams belang niet
gediend door een kortzichtige partijpolitieke strijd. Zou het niet getuigen van
moed en doorzicht mochten de traditionele partijen hun houding ten aanzien van
N-VA herdenken onder het motto: If you can’t beat them, joint them!
Uitspraak van de week
Wie zondag niet
gaat stemmen, loopt ondanks de wettelijke stemplicht geen risico op vervolging.
Dat liet de woordvoerster van minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open
VLD) gisteren optekenen in de kranten van SudPresse. Later op de dag
verstuurde het kabinet-Turtelboom een nuancerende tweede versie: “Het bericht
klopt niet. We denken enkel dat het gerecht andere prioriteiten heeft dan het
vervolgen van mensen die niet gaan stemmen.” Anders gelezen: een mooiere illustratie van de hulpeloosheid van deze
regering is moeilijk denkbaar.
In LLB waarschuwt
Francis Van de Woestyne in zijn editoriaal de
Franstalige politici dat de speeltijd over is, want het verkiezingsresultaat
zal volgens hem ook in 2014 niet veel verschillen van wat nu gebeurd is. Neen,
ze moeten niet ingaan op de vraag van De Wever om het confederalisme vooraf te
bespreken, maar ze moeten zich wel voorbereiden om een sterke reactie klaar te
hebben.
“Mais le
message envoyé par la Flandre est très clair. Et il n’y a pas de raison qu’il soit très différent
en juin 2014, lors des élections législatives. Le programme de la N-VA, on le
connaît. Il faut donc que les francophones, sans tarder, définissent leur
réponse commune. Et qu’ils déterminent, unis, la manière dont ils souhaitent
que le pays évolue. Le pays, mais aussi l’espace francophone. L’heure n’est
plus aux jeux politiciens, aux postures partisanes. Les partis francophones
doivent étudier, sereinement, sérieusement, tous les avenirs possibles. La
victoire de Bart De Wever à Anvers ne l’autorise pas à se proclamer informateur
du prochain gouvernement fédéral, voire Premier ministre. Non, ce n’est pas
aujourd’hui qu’il faut négocier le confédéralisme, comme il le propose. Mais il
faut s’y préparer en concevant une riposte forte. »
Pjotr
Anders Gelezen