27 november 2012

Onverzoenlijk Belgisch patriottisme


MEDIA EN POLITIEK  ANDERS GELEZEN

Catalaanse verzuchtingen krijgen democratisch fiat
Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat de Belgische media omwille van de eigen roep naar zelfstandigheid van de meerderheid, dieper ingaan op wat er zich afspeelde vorige zondag in Catalonië. Er zijn immers heel wat gelijkenissen met onze situatie. Helaas blonken de traditionele media op door hun misleidende titels. Onder meer in dS was de titel misleidend duidelijk: “Catalanen geven nationalisten geen vrijgeleide”. In de tekst zelf klinkt het heel wat correcter dat de nationalisten die een referendum willen over  een tweederdemeerderheid (nvdr: bijna 2/3 want 63 %) beschikken. Verder lijkt de gematigde nationalistische partij van premier Mas 10 zetels kwijtgespeeld te zijn aan de radicaler nationalisten van ERC, die 10 zetels wint. Men had dus evengoed een spectaculaire titel (om te verkopen) kunnen bedenken die het tegenovergestelde benadrukte (zoals enkele Engelstalige kranten deden). Bij voorbeeld: Catalaanse nationalisten zegevieren, de onafhankelijkheid wenkt.
Ondertussen kregen de nationalisten via de sociale netwerken reeds 1,5 miljoen steunbetuigingen. Waar prof. Matthias Storme aan toevoegde: Voor alle duidelijkheid... als aanvulling op onze zgn. "kwaliteitskranten".      

Onverzoenlijk Belgisch patriottisme
(Diverse kranten): “Wij nemen niet deel aan herdenkingsplechtigheden waar burgemeesters of schepenen van N-VA bij zijn. Die partij is niet-democratisch en wil de splitsing van België. Dat staat haaks op alles waar wij in de oorlog voor gestreden hebben', zegt Paul Baeten, oud-strijder en voorzitter van de Vriendenkring Buchenwald. ‘Ik heb in de kampen gezeten. Daar hebben wij onze stervende makkers beloofd dat we hun strijd zouden voortzetten. Wij zullen hen blijven herdenken, maar niet als er iemand van de N-VA bij is. Die partij is wel democratisch aan de macht gekomen, maar ze heeft haar oorsprong in het Vlaams Nationaal Verbond (VNV). En nationalisme, dat is niet democratisch. Dat vertegenwoordigt maar één volksgroep en wil alleen macht. En dan krijg je dictatuur.”
Anders gelezen, behalve de contradictie inzake het democratisch karakter van NV-A, lijkt deze uitspraak zeer sterk op een veroordeling op basis van afkomst. Stel u even voor dat we alle nakomelingen van militairen en andere kolonialen die in naam van het Belgisch patriottisme meehielpen om handen af te hakken van de Congolese bevolking, zouden uitsluiten van elke vredelievende manifestatie. Ik hoop dat veel oud-strijders vooral willen opkomen voor een verdraagzame gemeenschap waar ook Vlamingen, ongeacht het nest waarin ze opgroeiden, welkom zijn. Maar ik had het vooral moeilijk met deze onverzoenlijkheid omdat het mij herinnert aan een pijnlijke episode waarin ik zelf een rol speelde. Toen ik commandant werd van het 11de Geniebataljon te Zwijndrecht verwittigde mijn voorganger mij dat de ondertussen overleden burgemeester, Octaaf Meyntjes, persona non grata was voor de oud-strijdersverenigingen wegens zijn veroordeling als collaborateur en dat hij uit begrip voor hun bezwaren zich liet vervangen door een schepen voor de plechtigheden. Na een lang en heel persoonlijk gesprek met de burgemeester kwam ik tot de conclusie dat hij niet alleen de plicht maar ook het recht had om als burgemeester persoonlijk aanwezig te zijn op alle militaire plechtigheden, ondanks zijn verleden. Mijn gesprek met de oud-strijders en weerstanders, maar vooral familieleden, verliepen moeilijk maar uiteindelijk kon ik hen overtuigen dat een burgemeester een functie was en niet één groep een vetorecht had op de aanwezigheid van een democratisch verkozen vertegenwoordiger. Vanaf dan heeft de burgemeester zoals het hoort steeds present gegeven en zijn er nooit openlijke problemen geweest. Het hoogtepunt kwam er toen de burgemeester (ondanks het in tegenstrijd was met zijn persoonlijke overtuiging) samen met militairen en oud-strijders deelnam aan een defilé in de kazerne naar aanleiding van het overlijden van koning Boudewijn. Een overwinning van de verdraagzaamheid waar ik best fier op ben. Ook daar wil ik de oud-strijders en hun nabestaanden met heel veel respect aan herinneren.

Plan Marshall voor Wallo-Brux
Als reactie op de oproep van Paul Magnette (PS)  in Le Vif om het plan Marshall uit te breiden tot het Brussels gewest schreef Guido Ghekiere, doctor iuris, echtgenoot van Brussels minister Brigitte Grouwels (CD&V) het volgende: “Dat een topfiguur van de PS inzake regionale aangelegenheden, Brussel en Wallonië in één enige regionale entiteit giet, gaat regelrecht in tegen dat Belgische model. En dat in dezelfde week waar het Waalse gewest, misbruik makend van een koninklijke zending, Vlaanderen in Australië welbewust in een verkeer daglicht stelt: waar is die zo geroemde federale loyauteit gebleven ? Of moet die alleen van Vlaanderen komen ? Besluit: Franstalig België zal nooit van aard veranderen. Laten we daar toch eens onze conclusies uit trekken. Wat mijn partij, CD&V, betreft, wordt het meer dan tijd dat ze duidelijke taal spreekt en eindelijk voluit gaat voor haar institutioneel adagium: het zwaartepunt moet bij de deelstaten liggen.” Anders gelezen: ik vroeg hem of hij dan vond dat CD&V ervoor diende te zorgen dat art 35 GW voor herziening zou vatbaar worden in 2014? Ik wacht heel geduldig op zijn antwoord.

Transparante begroting?
Zou men niet verwachten dat de media zo duidelijk mogelijk elke begrotingsmaatregel analyseren en ons verlossen van alle vooroordelen? In DM schreef Koen Schoors het volgende “Er werd aan zowat alle economisten en opiniemakers gevraagd commentaar te leveren op de federale begroting. Dat verzoek viel ook mij te beurt, maar ik kon niets zinnigs zeggen omdat de gegevens van de begroting nog niet beschikbaar waren. Dus hield ik mijn mond.” In het artikel geeft hij wel enkel globale cijfers: 674 miljoen besparing op de primaire uitgaven (werking van de federale overheid). 710 miljoen besparing in de sociale zekerheid. Meer dan 1 miljard nieuwe fiscale inkomsten en meer dan 1,3 miljard diverse inkomsten, waarvan heel wat eenmalige inkomsten. Aan de andere kant worden de sociale lasten op allerlei manieren met 648 miljoen verlaagd. Misschien zijn mijn lezers slimmer dan ik maar deze cijfers zeggen mij onvoldoende om te kunnen oordelen (zoals Schoors wel doet). Immers, die besparingen op de primaire uitgaven van de federale administratie, is dat een echte besparing of het uitstellen van een noodzakelijk investering? Bij voorbeeld voor defensie: op wat wordt er bespaard en is de investering definitief geschrapt of enkel verschoven naar “later”? Die 710 miljoen euro besparing in de SZ: is dat op de werkingskosten (wat dus zou betekenen dat voordien teveel geld werd uitgegeven) of wordt er bespaard op de tegemoetkomingen en is het een verkapte vorm van “belasting”? Over die eenmalige inkomsten had ik graag geweten over welke het gaat. Kortom: het is wachten op een lijst van alle concrete maatregelen om te kunnen oordelen over het geheel. Ondertussen is mistspuiten een nationale sport geworden. 

Elio van stamelende regeringsleider naar authentieke volksmenner
Knack online: “Eerste minister Elio Di Rupo liet, misschien voor het eerst sinds hij premier is, zijn tanden zien. Met veel bevlogenheid sabelde hij de kritiek op zijn begroting neer en haalde in een ruk door zwaar uit naar N-VA.”
dS Bart Sturtewagen: “Wat een verschil een dag kan maken. In plaats van een neuzelende, gortdroog declamerende premier Di Rupo, kreeg de Kamer gisteren een ontketende, combattieve en voorwaar soms geestige regeringsleider te zien. De belangrijkste smet op zijn optreden was dat hij nog steeds alleen in het Frans echt gevat uit de hoek kan komen en in het Nederlands niet veel verder komt dan gehakt stro. Maar de politieke boodschap was desondanks duidelijk: de handschoenen gaan af. Van nu tot midden 2014 zal er worden gevochten voor de harten en geesten van de kiezers en dan vooral de Vlaamse”.
Anders gelezen: Een parlement is altijd een beetje theater. Maar de dissonanten onder de meerderheidspartijen geven wel aan dat de Vlaamse regeringspartijen met deze begroting niet zullen scoren, vandaar dat het applaus voor di Rupo zijn optreden gevoelig hoger lag wanneer hij NV-A op de korrel nam. Sommigen namen aanstoot aan “applausmeester” Servais Verherstraeten, terwijl ik hem zo levensecht vond, zo authentiek in zijn aversie voor NV-A. Bekijk het eens vanuit zijn standpunt: hij wroet zich maandenlang door kilos papier voor een staatshervorming die aan Vlaamse kant nauwelijks enige belangstelling wekt, tenzij harde kritiek van de verenigde oppositie. Je zou voor minder chagrijnig worden.
Twee reacties op Di Rupo’s acteerkunst:
Caroline Boone (Knack online 24/11) “Als ondernemer in Wallonië (La Louviere en Ivoz-Ramet ) heb ik deze man, toen federaal minister van Economie, goed leren kennen. Geen grotere perverse machtswellusteling dan hij en zijn kliek, die alle mogelijke trucs uithaalden tot en met bedreigingen en rechtstreeks interveniëren bij de rechtbank en de politie. Gewoonweg ontluisterend. En deze man krijgt bij sommigen nog krediet? Toen Bart De Wever zijn nota voor een federale regering voorstelde wees Di Rupo en zijn Waalse vrienden dit binnen de 5 minuten af. De linkse pers had daar geen enkele moeite mee. Toen daarentegen BDW de nota Di Rupo afschoot was hij volgens de linkse pers zelf aan de kant staan (alhoewel Gennez in Le Soir en Dewael in de Libre al toegaven dat ze de NVA er zelf bewust hadden afgereden met de nota Di Rupo). Daarmee bewijst de linkse pers (VRT, De Morgen, DS, Knack, etc...) en hun acolieten dat ze met twee maten en gewichten werken. Klassiek voor links.”
LLB online reactie: Des francophones arrogants pensent qu'on mettra une sorte de cordon sanitaire autour le N-VA. Incroyable comment le premier ministre en fonction attaque l'opposition au moment de la présentation du budget... Le mauvais homme au mauvais moment sur la mauvaise place dans la mauvaise langue pour des telles attaques.
Uitverkoop wegens failliet?
De bedenking van Steven Vanackere (CD&V), dat we nu een uitbarsting van ongenoegen beleven als gevolg van jarenlange frustraties klopt als een bus. Maar blijkbaar is men er bij CD&V nog niet uit hoe men met deze frustraties moet omgaan. Alles zoveel mogelijk “herunterspielen” in de hoop dat het wel goed komt tegen 2014, of voordien een duidelijke keuze maken die tegemoet komt aan deze frustraties. In elk geval liggen er voor de minister van financiën nog twee moeilijke jaren voor de boeg. Dat beseft hij blijkbaar heel goed (dS 26/11): “De begrotingsopmaak 2014 moet voor mij echt gepaard gaan met sterke stappen in de afbouw van de schuldgraad. We gaan geen eilanden verkopen zoals de Grieken, maar we hebben wel andere activa.” Daarnaast verwijst de krant naar de klassiekers die bij elke discussie over de verkoop van overheidsactiva opduiken. Zoals het aandeel in Belgacom (53,5 procent), Brussels Airport Company (25 procent) en Bpost (50 procent plus één aandeel). Alleen stoot de verkoop van die participaties op politiek verzet van vooral de PS. Een bedrijf als Belgacom brengt de federale overheid jaarlijks honderden miljoenen op. Bij een verkoop van het overheidsaandeel vallen die weg. Dat argument zal in deze budgettair penibele tijden zeker nog vallen. Anders Gelezen: Ik betwijfel sterk of de PS zich verzet tegen eenmalige inkomsten omdat de jaarlijkse rente nadien zou wegvallen (onder Paars hadden ze daar geen moeite mee). Mij lijkt het dat de PS vooral haar machtsposities in al die bedrijven wil behouden. Een inkrimping van de te verdelen lucratieve postjes is nefast voor machtspartijen die “teren” op hun medestanders om in alle beleidsdomeinen hun visie te kunnen opdringen of, wat gemakkelijker is,  anderen te saboteren. Het is ook de reden waarom de perverse politisering van de ambtenarij niet stopt. Maar voor alles: is het niet schandalig dat een rijke regio als Vlaanderen omwille van een armlastig België, net als Griekenland uitverkoop moet houden? Of vergeet men dat de inboedel van de NV België ook Vlaanderen toebehoort? Een staat moet geen bankier spelen en staatsbedrijven zijn evenmin een garantie op goed beheer, maar waar zullen ze nog meer geld halen eenmaal de keizer geen kleren meer heeft?
Patrick Janssens: een schitterend parcours?
2003: Janssens wordt burgemeester na de politieke moord op partijgenote Léona Detiège. Verkiezingen komen er niet aan te pas. In DM las men, “De manier waarop Janssens haar opzij schoof was minder fraai, maar oorlogen zonder slachtoffers bestaan niet.”
2006: (DM vervolg) Oud-reclameman Janssens triomfeerde met een gelikte campagne, waarin elke verwijzing naar zijn socialistische achtergrond ontbrak. Portretfoto’s van 52 bekende en onbekende Antwerpenaren, met alleen maar ‘Patrick’ erop, waren genoeg. Hij waakte ervoor in debat te gaan met Dewinter, “omdat ik daar toch niks bij te winnen heb”. Ondanks alle mediasteun en de welwillende medewerking van heel wat BV’s en het cordon rond VB oogt het resultaat voor Janssens niet zo fantastisch als de media ons probeerden wijs te maken: Janssens (sp.a + Spirit: 99.920 stemmen) wint met hoop en al 5000 stemmen verschil van De Winter (VB + VLOT: 94.909 stemmen). Een eclatant succes?
2012: Janssens verliest dramatisch ondanks de burgemeesterbonus na zijn eerste termijn en ondanks een geslaagde bestuursperiode. Walter Pauli (Knack) is zeer scherp voor “calimero Janssens”. Begrijpelijk wanneer men weet dat Pauli een echte socialist is en Janssens zijn partij slachtofferde voor persoonlijk succes. Einde van een politieke marketeer?

Het spagaat tussen de top van Open VLD en de Antwerpse werkelijkheid
Bizar werd het voor Annemie Turtelboom die wel wil onderhandelen met De Wever terwijl de twee zwaargewichten Karel De Gucht en Guy Verhofstadt NV-A als “enggeestige Vlaamsnationalisten” (dS) te vuur en te zwaard willen bekampen. Haar uitleg: Guy Verhofstadt en Karel De Gucht mogen zeggen wat ze willen, het is mijn taak als politica die haar nek uitsteekt voor de grootste stad van Vlaanderen, dat die stad ook bestuurd wordt. Ik wil heel duidelijk zijn. Dat je in Europa aan politiek doet, rechtvaardigt nog niet dat je de grootste stad van Vlaanderen onbestuurbaar zou maken.”

Uitspraken van de week
Jef Turf (memoires van een communist): “Ik heb in 2010 voor N-VA gestemd, en zal dat nog doen wanneer de huidige chaos uitloopt op nieuwe verkiezingen. Maar eens in een zelfstandig Vlaanderen zal ik, zoals altijd, de strijd helpen voeren voor een sociaal, democratisch Vlaanderen, en wellicht tegen de N-VA. Het is het onbegrip voor deze dialectiek die vele linksen in Vlaanderen hindert en hen belet de rol te spelen die eigen zou moeten zijn aan de linkerzijde, en die hen linkt aan de oude, rechtse belgicistische belangen.” Anders gelezen: een zinvolle oproep om voor één keer het Vlaamse algemeen belang voorop te stellen. Links én Rechts.
Koen Meulenaere (Kaaiman in DT): "Johan Vande Lanotte beweerde in ‘Terzake’ dat De Morgen zijn woorden verkeerd had weergegeven. Dat kon, tot voor twee weken. Toen werd hoofdredacteur Wouter Verschelden ontslagen en vervangen door Yves Desmet. Het eerste wat die deed was, in alle nederigheid, een interview in zijn eigen krant geven waarin hij urbi et orbi afkondigde dat het gedaan was met ongefundeerde en opgeblazen koppen in zijn krant. Dus: Vande Lanotte heeft dat wel zo gezegd. Of Desmet is een dwaas. Het is soms moeilijk kiezen."
Frank Thevissen (facebook): Huidig hoofdredacteur Yves Desmet in DM van 27 mei 2010: "Belgische opiniepeilingen behoren tot de slechtste van de wereld". Geldt dit bij uitbreiding misschien ook voor de krant die ze publiceert?
Elio Di Rupo (in het parlement, gepubliceerd in LLB): "Pendant toute cette période de négociations, je n'ai pas entendu une seule fois qu'on allait pouvoir passer au socio-économique, alors que les problèmes comme le handicap salarial existaient déjà. On nous a alors obligé à parler de BHV et de tout le reste. Il est hallucinant de nous dire aujourd'hui que c'est trop tard". Anders Gelezen: wie dacht dat het Wouter Beke (CD&V) was die weigerde te onderhandelen zolang BHV niet gesplitst was, zit dus fout. Het was die vermaledijde De Wever. Misschien was het om te lachen of zou Di Rupo een ordinaire populist zijn?
Prof Hendrik Vuye (dS): “En nu dromen velen luidop over het confederalisme dat er zal komen na 2014. Eindelijk, de grote sprong richting duidelijkheid. Die sprong zal er echter niet komen indien politici niet anders gaan onderhandelen. Durf de vraag te stellen: waar willen we naartoe? Wat is ons, al dan niet gezamenlijk, einddoel? Het kan toch niet de bedoeling zijn om het loodgieterfederalisme te vervangen door loodgieterconfederalisme? En men zal moeten 'out of the box' denken en werken. Er is toch niemand die gelooft dat België kan hervormd worden binnen het carcan van de exorbitante meerderheden vereist door bijzondere meerderheidswetten? Probeert men dat toch, dan kent men nu al de afloop.”
Geert Noels in DT: “Het is beangstigend om vast te stellen hoe ver we van het pad zijn afgedwaald en hoe weinig we nog de kosten van de staat onder controle hebben. De verslechtering van de balans tussen de uitgaven en inkomsten de laatste tien jaar is verontrustend. Voor iets meer dan 50 procent is die verslechtering toe te schrijven aan de periode voor 2008. Maar het is wel zo dat de overheidsuitgaven gestegen zijn met 7,5 procent over een periode van tien jaar, terwijl de rente gedaald is met 3,5 procentpunten en dat we dus zowat 40 miljard euro meer hebben uitgegeven dan tien jaar geleden. Het gaat dus niet alleen over marginale zaken maar over beloften die we nog niet gefinancierd of gereserveerd hebben. Ik denk bijvoorbeeld aan de pensioenlast in de toekomst. Wat we nu doen is de factuur doorschuiven naar generaties die nog niet eens geboren zijn.”

Pjotr
Anders Gelezen