15 februari 2014

Over een Brussels kieken en een Waalse windhaan




MEDIA EN POLITIEK – ANDERS GELEZEN


 

Als inleiding verwijs ik graag naar een reeks over mediakritiek door gewezen hoofdredacteur Eddy Daniels op De Bron. Doorgeprikt staat netjes.

 

 

Brusselaar ontdekt de Vlaamse kiezer

 

Op de webstek dewereldmorgen.be is een opinie te lezen van Mohamed El Khalfioui. Hij pleit voor een referendum over Vlaamse onafhankelijkheid. Want, zo schrijft hij, al die staatshervormingen werden in achterkamertjes beslist en dat is niet democratisch. Zijn conclusie is duidelijk: hier in België gelooft men niet in het laatste woord van de kiezer.
 
Wat hem dwars zit is dat de Vlaams-nationalisten geen rekening houden met de mening van de inwoners van het quote Brussels gewest unquote. “Toch blijven zowel het VB als N-VA aanspraak maken op het Brussels gewest als een deel van Vlaanderen. Daar wringt het schoentje bij het Vlaams Belang en de N-VA: de eerste partij gelooft dat Brussel de hoofdstad zal worden van een onafhankelijk Vlaanderen en de tweede gelooft dat Brussel een gedeelde hoofdstad zal zijn van onafhankelijk Vlaanderen en Wallonië. Beide standpunten weerspiegelen geen enkel realiteitsbesef.”
 
Deze uitspraak – Brussels gewest – is bijzonder veelzeggend. Dat Brussel de hoofdstad is van álle Belgen en Brussel een ‘Hoofdstedelijk’ gewest is, krijgt El Khalfioui net als de Francofonie zelfs niet meer over zijn lippen. Vlaanderen is het buitenland. Men zou dus denken dat hij ook fulmineert tegen de de facto oprichting van een Féderation Wallo-Brux. Hierover werd evenmin de mening van de Brusselaar gevraagd. Niet dus, hoewel hij alvast zou mogen weten dat in dit Francofoon project,  de Brusselse Vlamingen het statuut van allochtonen krijgen; een hooguit tijdelijk ‘beschermde minderheid’. 
 
Zijn realiteitsbesef is in elk geval veel groter dan dat van het VB en N-VA, zo blijkt: “De Brusselaars willen onafhankelijk worden als België ophoudt te bestaan.”

 

 

Windhaan Di Rupo

 

De laatste tijd mogen we ons verheugen over heel veel belangstelling van PS’er Di Rupo voor Vlaanderen. Hij zou zelfs graag opkomen in Vlaanderen. Zijn populariteit in recente polls stijgt hem blijkbaar naar het hoofd.
 
Helaas zit er weinig consistentie in zijn houding. Dat konden we lezen in een bijdrage van professor Hendrik Vuye, nu kandidaat voor N-VA, gepubliceerd in Knack en overgenomen in enkele kranten. Zijn onderzoek laat geen twijfel bestaan over de wispelturigheid van Di Rupo en de PS. Het volstaat om het officieel verslag (hier, blz 17 ev) van zijn maidenspeech in de Kamer van Volksvertegenwoordigers te lezen.
 
Een citaat uit de speech: “'Het samengaan van Vlamingen en Walen, artificieel gerealiseerd in 1831, is na verloop van tijd een heterocliet geheel gebleken, zelfs een explosief geheel. Het is volstrekt nutteloos om het behoud van die eenheid na te streven.
Daarentegen zal de oprichting van een evenwichtig en stabiel federaal of confederaal België beantwoorden aan de verzuchtingen van beide gemeenschappen. Elkeen zal op die manier op een efficiënte wijze voordeel halen uit de culturele en economische verschillen.'
 
Vuye besluit: « Elio Di Rupo, Belgicist 'pour les besoins de la cause socialiste'. De man die nu steevast met een Belgische pin rondloopt en die overal rondbazuint dat België hem alles heeft gegeven. Se non è vero, è ben trovato! En toch schrijven vele opiniemakers dat er met de PS nooit sprake zal zijn van confederalisme. Ze vergeten één ding. De PS is een absolute machtspartij. Indien het de PS goed uitkomt is de PS Belgisch, indien het nog beter uitkomt is de PS wel degelijk confederalistisch. Zelfs Elio Di Rupo!” (nvdr: een hele tijd geleden schreef ook Moureaux in Knack  dat confederalisme de enige mogelijke oplossing was voor het behoud van België). 
 
Windhaan Di Rupo die als eerste het confederaal model bepleit in 1988, voldoet in elk geval om - zonder vooronderzoek - te kunnen aansluiten bij de huidige N-VA. Wanneer hij in Vlaanderen wil opkomen hoeft hij alvast geen eigen partij meer op te richten.
Wel opmerkelijk is dat hij met dergelijke speech weg kwam zonder een reprimande. Wat een verschil met Luc Van den Brande (CD&V) die jaren later (1993) iets gelijkaardigs durfde zeggen en het meteen mocht gaan uitleggen bij koning Boudewijn. Vlamingen zijn blijkbaar al heel lang gevaarlijk voor het Belgisch establishment, het Hof voorop.

Zopas gaf Di Rupo nog een staaltje van zijn ‘wispelturigheid’. In enkele kranten verklaart hij waarom hij weigert het debat aan te gaan met Bart De Wever: “Zo'n debat zou overkomen alsof Bart en ik in competitie zijn voor iets, voor een bepaalde functie (lees het premierschap). Quod non. Het debat moet gaan tussen de partijen en hun voorzitters.”  Toch wel bizar dat hij tegelijk pleit voor een federale kieskring waar hij dan wel de tegenstander zou zijn van De Wever. Mijn conclusie is alvast duidelijk: aan windhanen in Vlaanderen is er geen gebrek. Daar hoeft geen Waalse meer bij te komen.


 

Algemeen Nederlands is van ons


In DS (12/02) pleit schrijver Marc Reugebrink ervoor om het ‘Algemeen Nederlands’ te veroveren op de Hollander die zijn alleenrecht laat gelden. Zijn overtuiging klinkt alvast heel assertief Hollands: “Of dacht u dat Algemeen Nederlands boven de Moerdijk wel door alle tv-presentatoren gesproken wordt?  Daar is het minder erg, zo lijkt het. ‘Hun hebben beter gespeeld’, zegt de gemiddelde voetballer, en hij weet heus wel dat ‘hun’ verkeerd is; het moet ‘hullie’ zijn. ‘Knuffelmarokkaan’ Ali B — recentelijk nog te gast in Café Corsari — moet zijn eerste zin in het AN nog uitspreken. Marco Borsato kan er ook niet veel van. Sowieso hebben alle Amsterdammers een spraakgebrek. En een gehoorprobleem. Een Vlaamse toerist die zijn stinkende best doet er in het AN een Hollandse Nieuwe te bestellen, krijgt antwoord in het Engels en kan naar zijn haring fluiten. Een Groninger overleeft het binnen de Amsterdamse grachtengordel ook niet zonder ondertiteling.”
Een vingerwijzing die ik wel kan smaken: “Het AN behoort blijkbaar aan de Hollanders, en er zijn helaas nog veel te veel Vlamingen die zich daarbij neerleggen en zelfs aan zelfkastijding doen. In plaats van de breedte van onze taal te verdedigen, waarin een venster, een raam en zelfs een vensterraam of glasraam het uitzicht op onze wereld zoveel groter maken. Ik bepleit hier dus niet dat de Vlaming het AN moet loslaten; hij moet het veeleer veroveren op de Hollander die zijn alleenrecht laat gelden. Als we willen dat het Nederlands voor Nederland én Vlaanderen als standaardtaal behouden blijft, dan wordt het tijd dat men ook boven de Moerdijk eens de handen uit de mouwen steekt en leert luisteren naar hoe (wel degelijk ook) hun eigen taal hier klinkt. Voor de duidelijkheid: ik heb het dan niet over de talloze dialecten; ik heb het over ‘Belg. N.’, dat gewoon Nederlands is."

 

 

 

Citaten van de week

 

Rik Van Cauwelaert in DT 15/02: “Tobback gooit rode kabouter in kiesstrijd. Het was de opmerkelijke titel boven een achtergrondstuk op de website van De Tijd. Een rode kabouter die de middenvinger opsteekt naar de gele N-VA-kabouters, het lijkt zowat de laatste toevlucht van de sp.a van voorzitter Bruno Tobback. … Neem nu de groene-energiepolitiek, destijds het pronkstuk in de trofeeënkast van überstrateeg Steve Stevaert, toen die nog God was. Vandaag heeft de elektriciteitsdistributeur Eandis alleen al voor goed 380 miljoen euro groenestroom- en warmtekrachtcertificaten in portefeuille. … De netbeheerders moeten dat papier opkopen en opslaan bij gebrek aan markt voor de groenestroomcertificaten. Die is immers volledig ingestort en dus is dat waardepapier onverkoopbaar. Met als gevolg dat de Vlaamse regering binnenkort verplicht wordt een groot deel zelf op te kopen.
Maar u mag er gif op innemen dat het grootste deel bij de eerstvolgende aanpassing van de elektriciteitsprijs wordt doorgerekend aan de consument. Die is de uiteindelijke dupe van de illusiehandel destijds mee georganiseerd door de groenestroomkabouters rond Steve Stevaert en zijn gulle opvolgers. … Omdat het weinig waarschijnlijk is dat Eandis en Infrax hun certificaten op de markt kunnen slijten, houden insiders er rekening mee dat dat bedrag tegen eind 2015 kan oplopen tot 1,1 miljard euro.
In december onthulde De Tijd dat de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen (SERV) het totaal van de prijs van de certificaten, die de energieleveranciers en de netbeheerders samen in portefeuille houden, op bijna 2 miljard euro raamt. De miljardenfactuur van de groenestroomcertificaten, die krijgt u na de volgende verkiezing in de bus. Er zijn nog zekerheden."
 
Jan Callebaut in Knack: “Bart De Wever is sinds 2007 enorm gerijpt als politicus. Hij begrijpt dat macht uitoefenen belangrijker is dan gelijk hebben.”
 
Mia Doornaert in DS (over mensenrechten naar aanleiding van de Olympische winterspelen): Degenen die aanvoeren dat vrijheid de stabiliteit en vooruitgang belemmert en dat ze opgedrongen wordt door de buitenwereld en niet gewild wordt door de eigen bevolking, zijn altijd degenen die daar belang bij hebben, schreef Annan. ‘Dat argument wordt nooit aangevoerd door bevolkingen maar door regeringen; nooit door de machtelozen maar door de machthebbers; nooit door de mensen zonder stem maar door degenen wier stem de enige is die gehoord mag worden.’
 
Daniël Termont (meerdere media): “‘Als de N-VA de meerderheid heeft, dan pak ik mijn valies”. Waarop een lezer reageerde met “We zullen je missen Daniël”.
Nog eentje van Termont:In mijn stad zijn er veel mensen die overdag niet weten waar ze de nacht zullen doorbrengen. Ze weten zelfs niet wat ze straks zullen eten. Maar ze horen dan wel dat anderen 650.000 euro niet genoeg vinden. Ik denk dan: er is nog véél te herverdelen in deze samenleving.” Anders gelezen, hoe kan dat nu na 25 jaar socialistisch beleid in Gent? Het zijn die Roma’s verdomme (zegt hij zelf).
 
Pjotr