23 juni 2014

Spuugzat maar in goed gezelschap


 


MEDIA EN POLITIEK  ANDERS GELEZEN
 
In de media klonken de Franstalige beschuldigingen aan het adres van de informateur, oh zo vertrouwd: De Franstalige partijen vertrouwen Bart De Wever niet. En dus zal het zijn schuld zijn wanneer zijn informatieopdracht mislukt.
Wij zijn blijkbaar zo verdoofd door die permanente beschuldigingen dat ook de Nederlandstalige media deze als waarheid publiceren. Zonder een woord van kritiek, zonder dat iemand zich afvraagt of de Franstaligen wel te vertrouwen zijn.   Hoog tijd dat de Vlaamse media op hun strepen staan en de Franstalingen ‘namens hun weldenkende lezers’ eens  wijzen op hun totaal gebrek aan politieke solidariteit.



Mia Doornaert is het spuugzat
In De Standaard van 16 november 2007 schiet barones en columniste Mia Doornaert in een ‘Franse coleire’. Zo schrijft ze: ‘En wat ik spuugzat ben - ras-le-bol - zijn de voortdurende Franstalige beschuldigingen, die overigens niet beperkt blijven tot de PS, over het zogenaamde imperialisme van de Vlamingen. Bij mijn weten zijn het niet de Vlamingen die de taalgrens voortdurend negeren en aanvechten. … Het stoort me telkens weer hoe ze, als in veroverd terrein, winkels binnenkomen en in het Frans beginnen, zonder zelfs de elementaire beleefdheid om ten minste te vragen 'spreekt u Frans'? En voor we het weten, is er een beduidende Franstalige 'minderheid' die faciliteiten en later aansluiting bij Brussel gaat eisen. En die dan de Vlamingen voor imperialisten of fascisten zal uitmaken als zij respect voor de taalgrens vragen'.



We zijn ondertussen zeven jaar verder en aan de beschuldigingen is er nog altijd geen einde gekomen. Ondanks de zogezegde splitsing van BHV blijft Franstalig Brussel onverdroten een imperialistische politiek volgen: via de ‘metropolitane gemeenschap’ en expansieplannen op de Heizelvlakte die gedeeltelijk in Vlaanderen ligt. Dank zij de zesde staatshervorming worden de Brusselse Vlamingen nog meer geminoriseerd.


Vlamingen zijn PS dictaat spuugzat
Hoever staan we met de regeringsvorming? Aan het begin van een lange lijdensweg als we de PS-kopstukken Di Rupo en Magnette mogen geloven. Nadat ze beslisten om met CDH een Waalse en Brusselse regering te vormen – wat hun goed recht is – willen ze nu ook de federale onderhandelingen saboteren. Pure arrogantie, niet vanuit de onderbuik zoals de flamboyante Magnette soms doet denken, maar gesteund op een ondemocratische machtsverdeling in het parlement en gevoed door een ervaren denktank die gewoon is om de lakens uit te delen. Zijn we het vergeten dat diezelfde Magnette eind 2013 in Charleroi zijn militanten duidelijk maakte waarvoor hij staat[1]: ‘Deze fascisten uit het Noorden denken dat ze het recht hebben om ons te controleren omdat ze ons steunen. De dwazen (imbéciles) hebben geluk dat we de belastingen niet in het Noorden alleen kunnen verhogen’.


Magnette vergiste zich. Di Rupo I bewees dat het wel mogelijk is om pestbelastingen op te leggen die (hoofdzakelijk) de Vlamingen treffen.


Wie denkt dat onze solidariteit geapprecieerd wordt dwaalt. Ook Onckelinx maakte duidelijk waarvoor haar partij staat (januari 2014 in Schaarbeek voor de eigen achterban): 'ons enig doel moet zijn om de Vlaamse koe gedurende nog een tiental jaren uit te melken'.




Wanneer men hoort welke veto’s zowel MR (geen communautair luik) en CDH (geen omslag inzake index en beperking in de werkloosheid) stellen, dan kan men slechts één zaak vaststellen: ALLE Franstalige partijen bewijzen dat ze helemaal geen rekening willen houden met de verkiezingsuitslag in Vlaanderen. Dit ontstellend gebrek aan politieke solidariteit, Franstalige veto’s en grendels, terwijl alle Vlaamse eisen van tafel geveegd worden als ‘inacceptable’, is aanstootgevend. Welke weldenkende Vlaming wil nog verder met zoveel onwil? Spuugzat.


Volksbedrog zijn we allemaal spuugzat
‘Alles kaat koet’ was zowat de mantra waarmee Di Rupo zijn regeringswerk verdedigde. En de minister van Financiën – inderdaad geen gewone – slaagde erin om deze boodschap met een kwinkslag en veel aplomb te verkopen als de grote waarheid. Zelfs een kaalgeschoren minister van Defensie was overtuigd van het goede werk dat Di Rupo I leverde. Dan was er nog een staatssecretaris die de grootste prestatie van de regering mocht te boek stellen: de zesde staatshervorming. Ooit aangekondigd als een raspaardje (waarvoor de Vlamingen geen duit zouden betalen, dixit een Vlaamsgezinde burgemeester in Vlaams Brabant voor de verkiezingen), maar tijdens de onderhandelingen verfrommeld werd tot een scheve dromedaris. Volksbedrog zoals vader Eyskens in 1970 (de grendels) en Jean-Luc Dehaene in 1993 (de scheefgetrokken zetelverdeling) voordeden. Voorwaar een palmares waarop men als staatsman fier kan zijn.




Het houdt niet op. Elke dag horen we wel ergens hoe afspraken niet gerespecteerd worden. Hoe het geld voor Brussel door de Franstaligen afgewend wordt van het afgesproken doel. En nu de verkiezingen achter de rug zijn blijkt opnieuw dat die ‘alles kaat koet’ show puur volksbedrog was. Nu blijkt dat de besparingsnorm niet werd gehaald en er een bijkomend gat van bijna 2 miljard euro moet gevuld worden. Oeps, de niet-gewone minister van financiën had het tijdens de begrotingscontrole voor de verkiezingen niet gezien.


En zie, Europa ontdekt dat de Waalse schuld ietsjes hoger ligt: zo’n 5,5 miljard euro waardoor de totale schuld van deze PS regio oploopt tot 16,7 miljard euro. Wie dus denkt dat ‘la grande dame’ Onckelinx zich een beetje liet gaan, toen ze duidelijk maakte dat ze Vlaanderen eerst wou leegmelken, is ronduit naïef.


Spuugzat al die calimero’s
Wordt het niet hoog tijd dat al die Vlaamse calimero’s in de politieke wereld en de media zich eens beraden over hun denkkader? Wat betekent België nog zonder Franstalige politieke solidariteit? Waartoe dient Vlaamse financiële solidariteit wanneer het toch maar de perverse bedoeling blijkt te zijn om Vlaanderen te verarmen?




Vandaag vraagt CD&V aan De Wever om eerst te bewijzen dat hij een federale regering kan maken vooraleer zich te engageren op Vlaams niveau. ‘Bartje’ moet doen wat ze zelf niet meer kunnen, België laten rekening houden met de Vlaamse belangen. En lukt hij, dan pas door zelf eerst zijn kiezers te bedriegen. Lukt het niet zullen ze hem een staatsbegrafenis bezorgen en met het tripartite regeringschip zijn as uitstrooien in de Schelde ter hoogte van Sint Anneke. Inclusief de traditie om een borreltje te heffen bij het kiezen van het ruime Belgisch sop.




Hoog tijd dat de Vlaamse politieke families duidelijk maken dat het zo niet verder kan. Dat ze die Franstalige veto’s en grendels spuugzat zijn. Dat ze de hangmatcultuur en onverantwoord omspringen met gekregen geld, spuugzat zijn. Kortom dat ze de PS dictatuur spuugzat zijn. Een dictatuur waarvan de grootste slachtoffers de Walen zijn en de grootste profiteurs de Franstalige politieke kaste. Socialisten die teren op de kansarmen en zich verrijken op een economisch kerkhof. Over ongelijkheid gesproken!
 
Pjotr 



[1] De citaten in dit  artikel werden overgenomen uit de Babbelkrant N° 1456/16.6.2014. Verantwoordelijke uitgever Roger Vanderweyden.