MEDIA EN POLITIEK ANDERS GELEZEN
Na enkele ernstige bijdragen over defensie en andere
serieuze onderwerpen mag het al eens gemakkelijker zijn. Hoewel, soms zitten er
belangrijke boodschappen in luchtig leesvoer. Even leentjebuur spelen, met dank
aan Mia Doornaert (in De Standaard 9/03).
Over grootmoeders
De opener van haar column maakt duidelijk wat op haar lever
ligt: ‘Ik heb het nu echt een keer te
veel gehoord, in een van onze media: We moeten oppassen, want er luisteren
misschien grootmoeders mee’.
De mediamannen die grootmoeders zien als ‘frêle dames met elegant opgestoken grijs
haar en zachtroze wangen. Fout natuurlijk want de grootmoeders van vandaag
reizen de wereld rond, sporten. En ze weten verdraaid goed waar Abraham de
mosterd en de rest van de kruidenierszaak vandaan haalt’. Daarmee wil ze
duidelijk maken dat seks ook nog aan hen besteed is. Het zijn de dolle mina’s
van de jaren zestig en het waren feministen. En ze eindigt haar column met deze
oproep: ‘Maar heren van de media, hou
eens op met er seutjes van te maken die flauwvallen bij een onvertogen woord.
Dat cliché heeft net zo’n baard als de even onuitroeibare en even seksistische
schoonmoedergrappen’.
Benidorm bastards
Mia Doornaert kan het als generatiegenote van de dolle
mina’s weten en ze staat bekent als onverschrokken feministe. Bravo, want we
hebben veel oudjes nodig die niet op hun mond gevallen zijn. Niet alleen oma’s,
ook opa’s.
TV-series als ‘Benidorm Bastards’ en ‘Beat da Bompaz’ versterken
het beeld dat Doornaert ons voorspiegelt: de grappige oudjes die grollen en
grappen uithalen en zich nog best kunnen meten met de jeugd. Gelukkig is dat
maar perceptie. Een wereld gecreëerd door gehaaide marketeers die in de oudjes
een afzetmarkt zagen waar veel aan te verdienen valt. En ja, er zijn nogal wat
ouderen die blijkbaar de middelen en de behoefte hebben om te kunnen ontsnappen
aan het werkelijke leven. Die ‘Benidorm Bastards’ zijn zo’n gekunstelde creaturen
dat verstandige mensen er enkel kunnen van gruwen. De bomma’s en bompa’s van
vandaag verdienen veel beter dan de karikatuur die zowel de media als Doornaert
ervan maken.
Zeg niet oma maar mama
De media en Doornaert
hebben de laatste trein gemist. Die vertrok al een tijdje geleden. De oma’s en
opa’s van vandaag zijn voor de kleinkinderen heel dikwijls evenveel en soms
meer mama en papa dan hun eigen kinderen. Wie dit niet gelooft moet maar eens
een kijkje nemen aan de duizenden Vlaamse schoolpoorten rond 15.30 u. Of
tijdens schoolvakanties kiekjes komen nemen van die oma’s en opa’s met kroost
op het strand en de zeedijk.
En voor alle duidelijkheid: daar is niets mis mee,
integendeel. Het is een formidabel bewijs dat ‘familie’ opnieuw veel meer
belang heeft dan in de tijd van de dolgedraaide mina’s. Dat er geen sprake is
van een generatiekloof, integendeel, oma’s en opa’s zijn kostbaar voor het
familiaal weefsel van de toekomst. Alleen is het nog niet duidelijk of de
kinderen van die oma’s en opa’s ook de tijd zullen hebben om zich te ontfermen
over hun ouders en hun kleinkinderen.
Het is daarom een beetje jammer dat er weinig aandacht is voor
de ontelbare oma’s en opa’s die een tweede kans krijgen om (klein)kinderen te
koesteren. Het is fout van feministen wanneer ze liever het beeld ophangen van de vrolijke en
seksueel appetijtelijke oma – die weet
wat ze in bed wil – en niet de liefhebbende oma die zich in alle bochten
wringt om tijd vrij te maken voor de opvang en begeleiding van ‘haar’
kleintjes.
Overigens, er zijn op en top vrouwen die erin slagen om
beide te zijn, seksueel appetijtelijk en vertroetelende bomma’s. En het laatste
waar ik hen van verdenk is dat het feministen zijn die de trein misten.
Pjotr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten